Thursday, 28 May 2020

సువర్ణ సుమన సుజ్ఞేయము - 468 (శ్రీమద్భగవద్గీత: జ్ఞాన యోగం: శ్లోకం: 8)










పరిత్రాణాయ సాధూనాం వినాశాయ దుష్కృతాం
ధర్మసంస్థాపనార్థాయ సంభవామి యుగే యుగే

సాధు సజ్జనులను సంరక్షణము జేయ
దుండగీడుల నొగి దునిమి వైవ
ధర్మ రక్షణంబు ధాత్రిని జేయంగ
యుగము యుగము నందు నుద్భవింతు.

" యదా యదా హి ధర్మస్య " అనే శ్లోకానికి కొనసాగింపుగా, శ్రీకృష్ణుడు తాను భూమిపై  అవతారమెత్తడానికి గల కారణాలను  అర్జునుడికి వివరిస్తున్నాడు.

" సజ్జనులను సంరక్షించటం కొరకుదుష్టులను శిక్షించటం కొరకు, ధర్మాన్ని బాగుగా స్థాపిoచటం కొరకు, నేను యుగ యుగము నందును అవతరిస్తూ ఉంటాను." 

శ్లోకంలో భగవానుడు భూమిపై అవతరించటానికి మూడు కారణాలను పేర్కొన్నాడుయదార్థంగా, మూడు అంశాలు విడి విడిగా చూడ నవసరం లేదు. సజ్జనులను రక్షించ వలసిన అవసరం, దుర్జనుల యొక్క అకృత్యాలు  యెక్కువయినప్పుడు కలుగుతుందిదుర్మార్గుల ఆగడాలు మితిమీరి పోయినప్పుడు, అవి ప్రజలకు కంటకప్రాయమౌతాయి. అప్పుడు, భగవానుడు భూమిపై అవతరించి, ధర్మాన్ని పరిరక్షించవలసి వస్తుంది. మూలసూత్రం, కృతయుగం నుంచి, త్రేతాయుగం వరకు, అన్ని కల్పాలలోను, దశావతార రూపాల్లో, మరల మరల సంభవించటం గమనించతగ్గది. ఎప్పుడెప్పుడైతే ధర్మానికి హాని కలుగుతుందో, అప్పుడు నిర్గుణ పరబ్రహ్మము, సగుణాకారునిగా, అవతారమూర్తిగా భూమి పైన జన్మించటం పురాణగాథల వల్ల తెలుస్తున్నది.

శ్లోకంలోని మూడు ప్రధానమైన పదాలకు ఉపసర్గలు వాడటం గమనార్హం. అవి, పరిత్రాణాయ, వినాశాయ, సంస్థాపనార్థాయ అనేవి ఉపసర్గలను వాడటం వల్ల, భగవానుడు ఒక విషయాన్ని సుస్పష్టం చేశాడుఅదేమిటంటేదుష్టుల యొక్క దౌష్ట్యం బాగా పెరిగి, ధర్మానికి బాగా హాని జరిగినప్పుడు, సజ్జనులను బాగుగా రక్షించుట కొరకు అవతారమెత్తటం జరుగుతున్నది

భగవంతుడు ఎంతో దయామయుడు. పిపీలికాది బ్రహ్మ పర్యంతం ఆయన సృష్టేదుర్మార్గులను కూడా మంచిదారిలో పెట్టవలసిన బాధ్యత ఆయనదే. రుద్రాధ్యాయంలో ఇది చాలా చక్కగా చెప్పబడిందిఅందువల్ల, భరించరాని స్థితి ఆసన్నమైనప్పుడు, స్థితిని చక్కబరచి, సమస్థితిని, ధర్మాన్ని మరల ప్రతిష్ఠించటం కోసం భగవానుడు అవతరిస్తాడనేది సువిదితం.

వేదోద్ధరణ కోసం అవతరించిన ఆదిమత్స్యం నుండి, ద్వాపర యుగంలో శ్రీకృష్ణుడిగా అవతరించి, ద్వాపర కలి యుగాల సంధికాలంలో జరిగిన కురుక్షేత్ర మహాసంగ్రామం వరకు, భగవంతుడు చేసినదంతా ధర్మ పరిరక్షణార్థమే. భగవంతుడు ధర్మస్వరూపుడు. ధర్మం యొక్క స్వరూపమే భగవంతుడు.

శ్రీమద్భగవద్గీతలోని జ్ఞాన యోగమనే నాలుగవ అధ్యాయంలోని ఎనిమిదవ శ్లోకమిది.





No comments:

Post a Comment

ప్రియమైన పాఠకులకు నమస్కారపూర్వకంగా ఒక చిన్న మనవి. గూగుల్ వారు బ్లాగులో మార్పులు తేవటం వలన, వ్రాసిన దానిని, ఉన్నదున్నట్లుగా, పద్యపాద విభజన, పేరాగ్రాఫుల విభజనతో పోస్టు చేయటం కష్టంగా మారింది. ఇది బ్లాగులు నిర్వహిస్తున చాలామంది పడుతున్న ఇబ్బంది అని తెలియవస్తున్నది.. సాంకేతిక పరిజ్ఞానం శూన్యమైన నా వంటి వానికి మరీ ఇబ్బందిగా తయారయ్యింది. అయితే, జిజ్ఞాసువులైన పాఠకులు, నాతో పంచుకొనే ఆ రెండు ముక్కలకే ప్రాధాన్య మిస్తారు కానీ, అందచందాలకు కాదనే ప్రగాఢ విశ్వాసంతో, పద్యపాద విభజన ( \ ) గుర్తుతో, పేరాగ్రాఫు విభజన ( \\ ) గుర్తుతో, శీర్షిక ముందు, ( * ) గుర్తుతో, వివరణ ( + ) గుర్తుతో మీ ముందుంచుతున్నాను. ఇది ఇబ్బదికరమే. అయినా, పరిస్థితులు చక్కబడే వరకూ, ఇబ్బందిని సహృదయంతో భరిస్తారని ఆశిస్తున్నాను. * సువర్ణ సుమన సుజ్ఞేయము - 778 ( శ్రీమద్రామాయణ కల్పవృక్షము: సుందర కాండము: పూర్వరాత్ర ఖండము) \ఎవ్వరు వంపరాని ధను వీ దనుజేశ్వరుఁ డేగి వంపగా\ నొవ్వినయట్టిదాని నవనూతనబాలుడు వంచె రాముడా\ యెవ్వడు భార్గవుండు పరమేశ్వర శిష్యుడు మున్ను నిల్వ లే\ దెవ్వరు వానిముందుఁ బరమేశ్వరుడా రఘుమూర్తి తక్కగన్. \ \జనకజ చూడగా నతని శౌర్యము లోకువ కార్తవీర్యుఁ డ\ ర్జునుని పరాక్రమమ్మునకు శూరుడు రాముడు వేయిచేతులం \ దునఁ దనగొడ్డట న్నఱికె నూతన బాలుడు రాము నింక నే\ మనవలె సప్తతాళదళ నాద్భుతముల్ మలినాటి ముచ్చటల్. \ \ఈ యమ యెవ్వరో దితికులేశ్వరు నమ్మినచాన నిద్దురం\ బోయెడు వేళలో మొగలిపొట్టవలెన్ శయనించియున్న ద\ బ్జాయుత ముగ్ధముగ్ధ మధురాకృతి కాదని సీతయైన నీ\ తోయజనేత్ర కాదగును దూరపుభావన చేయకున్నచో.\ \అరరే కన్నుల వ్రేలు చున్నయది దుఃఖాంభోధి నిర్మగ్నయై\ తరుణీరత్నము సీత బ్రాతియుగ నిద్రాశూన్య రక్తాక్షియై\ సరగన్ వాక్కున రామ రామ యనుచు శబ్దించుచున్ మన్మనోం\ తర జీవంబువలెన్ నిరంతర దురంత ప్రౌఢ చింతామతిన్.\ + హనుమంతుడు లంకానగరంలో సీతాన్వేషణ చేస్తున్నాడు. పుష్పకంలో, నిద్రిస్తున్న స్త్రీలు కనుపించారు. అందులో ఒక దివ్యమైన ముఖకవళికలున్న స్త్రీని చూసి, సీత అని భ్రమపడ్డాడు. ఆ తరువాత, నిదానంగా తనలో తాను తర్కించుకొంటున్నాడు.\\ " ఎవ్వరూ వంచలేని శివధనుస్సును వంచటానికి వెళ్ళి, రావణాసురుడు భంగపడ్డాడు. అప్పుడు నూత్నయవ్వనంతో ఉట్టిపడుతున్న యీ రాముడు వెళ్ళి ధనుర్భంగం చేశాడు. పరమేశ్వరుని శిష్యుడైన భార్గవరాముడి ముందు ఒక్క దశరథరాముడు తప్ప యెవరూ నిలువలేకపోయారు.\\ జానకి దృష్టిలో రావణుని పరాక్రమం తక్కువ. ఇక కార్తవీర్యార్జునుని వెయ్యి చేతులను భార్గవరాముడు తన గొడ్డలితో నరికాడు. అటువంటి పరశురాముడి ముందు నిలబడగలిగిన యీ నూత్నయవ్వనంతో వెలుగొందే రాముడిని ఏమనాలి? ఏడు తాటిచెట్లను ఒక్క బాణంతో పెకలించిన అతడి ఆ తరువాత రోజుల్లోని ముచ్చట్లను గురించి యెంతని చెప్పాలి?\\ ఈ తల్లి యెవ్వరోగాని రావణుడిని నమ్ముకొన్న స్త్రీ. నిద్రపోయేటప్పుడు మొగలిపొట్టలాగా పడుకొని ఉంది. అంత లోతుగా పరిశీలన చేయకుండా ఉంటే, పద్మాల వంటి కన్నులు కలిగిన ముగ్ధమనోహరాకృతి సీతాదేవి ఒకవేళా ఈ దివ్యస్త్రీ అయితే కావచ్చునని అనుకోవటానికి ఆస్కారం ఉంది.\\ అయ్యో ! దుఃఖసముద్రంలో మునిగిపోయి, నిద్రలేకపోవటం వల్ల కళ్ళు ఎరుపెక్కి, నిరంతరం ' రామ, రామ ' అని రామనామస్మరణ చేస్తూ, రాముడే తన హృదంతర జీవమని, దుర్భరమైన శోకంతో ఉన్న సీతమ్మ తల్లి రూపం నా కళ్ళకు కనిపిస్తూ ఉంది కదా ! "\\ హనుమంతుడు నిత్య జాగరూకుడు. బుద్ధిమదగ్రగణ్యుడు. విచక్షణాశీలి. అందువల్ల, మొదట మండోదరిని చూసి సీత అని పొరపాటుబడ్డా, వెనక్కి తిరిగి మళ్ళీ ఆలోచించుకొన్నాడు. నిరంతరం రాముని భావనలో మునిగిపోయి, దుఃఖతో ఉన్న సీతమ్మ ఈమె యెట్లా అవుతుందని విశ్లేషించుకొన్నాడు.\\ ఈ పద్యాలు శ్రీమద్రామాయణ కల్పవృక్షము, సుందర కాండము, పూర్వరాత్ర ఖండము లోనివి.

like