Wednesday, 1 January 2020

సువర్ణ సుమన సుజ్ఞేయము - 11 (ఆముక్తమాల్యద)

శ్రీవిల్లిపుత్తూరులోని అరటి తోటల అందాన్ని రాయలవారు వర్ణించిన తీరు చూడండి.

చాల దళంబుగా బృథుల చంపక కీలన బొల్చు బొందు దో
మాలెలనంగ బండి మహి మండలి  చీఱుచు వ్రాలి గంధ మూ
ర్చాలస అయిన భృంగ తతి నా దుద కప్పమరంఫలావళు
ల్వ్రీలి గెలల్సుగంధి కదళీవనపంక్తుల నొప్పు నప్పురిన్

శ్రీవిల్లిపుత్తూరు చుట్టూ అరటి తోటలున్నాయి. అరటి చెట్లకు బాగా పండిన పెద్ద పెద్ద అరటి పండ్లున్న గెలలు  నేలకు ఆని వ్రేలాడుతున్నాయి. అవి సుగంధాన్ని విరజిమ్ముతున్నాయి. గెలలు  నేలకానడం వల్ల చివళ్ళు నల్లగా కనిపిస్తున్నాయిబంగారు రంగుతో మిసిమిసిలాడుతూ, చివళ్ళు నల్లగా మొనలుదేరి ఊరిచుట్టూ గుండ్రంగా వ్రేలాడుతున్న యీ అరటి గెలలు యెట్లా ఉన్నయంటే, పసుపు పచ్చని సంపంగి పూలను ఆకుపచ్చని ఆకులమధ్య పేర్చి మాల కట్టినట్లుగా ఉన్నది. ఇది ఆధునికులు ఏరియల్ వ్యూ అంటారే అది.


ఆముక్తమాల్యదలో " మును దాల్చిన మాల్య మిచ్చు నప్పిన్నది రంగమందయిన పెండిలికథను యీ పద్యములో సూచించడం ఒకటయితే, రాయలవారి వర్ణన అత్యద్భుతమని ఆచార్య తుమ్మపూడి కోటేశ్వర్ర్రావు గారు వారి సౌందర్య లహరి వ్యాఖ్యానంలో వివరించారు. ఇందులో బాహ్యంగా కనిపించే ప్రకృతి వర్ణనయే గాక, ఆంతరంగా ఉన్న ఆత్మపదార్థ తత్వాన్ని స్పృశించే లక్షణముందంటున్నారు ఆంతర తత్వ స్పర్శ  వర్ణనమే మనము చెప్పే  మిస్టిక్ పొయట్రీ లేక మార్మిక కవిత్వమని ఆచార్యులవారి వ్యాఖ్యానముకవి ఆకాశంలోకి ఎగిరి అక్కడనుండి క్రిందకు సారించిన దృష్టికి కనిపించిన దృశ్యం పండిన గెలలున్న అరటితోటలు; స్వామి మెడలోని  అలంకారమైన తోమాలగా కనిపించిందని, భావనా దృశ్యాన్ని పాఠకుడు చూడకపోతే పద్య సౌందర్యం తెలియదని ఆచార్య తుమ్మపూడి వారంటారు.

No comments:

Post a Comment

ప్రియమైన పాఠకులకు నమస్కారపూర్వకంగా ఒక చిన్న మనవి. గూగుల్ వారు బ్లాగులో మార్పులు తేవటం వలన, వ్రాసిన దానిని, ఉన్నదున్నట్లుగా, పద్యపాద విభజన, పేరాగ్రాఫుల విభజనతో పోస్టు చేయటం కష్టంగా మారింది. ఇది బ్లాగులు నిర్వహిస్తున చాలామంది పడుతున్న ఇబ్బంది అని తెలియవస్తున్నది.. సాంకేతిక పరిజ్ఞానం శూన్యమైన నా వంటి వానికి మరీ ఇబ్బందిగా తయారయ్యింది. అయితే, జిజ్ఞాసువులైన పాఠకులు, నాతో పంచుకొనే ఆ రెండు ముక్కలకే ప్రాధాన్య మిస్తారు కానీ, అందచందాలకు కాదనే ప్రగాఢ విశ్వాసంతో, పద్యపాద విభజన ( \ ) గుర్తుతో, పేరాగ్రాఫు విభజన ( \\ ) గుర్తుతో, శీర్షిక ముందు, ( * ) గుర్తుతో, వివరణ ( + ) గుర్తుతో మీ ముందుంచుతున్నాను. ఇది ఇబ్బదికరమే. అయినా, పరిస్థితులు చక్కబడే వరకూ, ఇబ్బందిని సహృదయంతో భరిస్తారని ఆశిస్తున్నాను. * సువర్ణ సుమన సుజ్ఞేయము - 778 ( శ్రీమద్రామాయణ కల్పవృక్షము: సుందర కాండము: పూర్వరాత్ర ఖండము) \ఎవ్వరు వంపరాని ధను వీ దనుజేశ్వరుఁ డేగి వంపగా\ నొవ్వినయట్టిదాని నవనూతనబాలుడు వంచె రాముడా\ యెవ్వడు భార్గవుండు పరమేశ్వర శిష్యుడు మున్ను నిల్వ లే\ దెవ్వరు వానిముందుఁ బరమేశ్వరుడా రఘుమూర్తి తక్కగన్. \ \జనకజ చూడగా నతని శౌర్యము లోకువ కార్తవీర్యుఁ డ\ ర్జునుని పరాక్రమమ్మునకు శూరుడు రాముడు వేయిచేతులం \ దునఁ దనగొడ్డట న్నఱికె నూతన బాలుడు రాము నింక నే\ మనవలె సప్తతాళదళ నాద్భుతముల్ మలినాటి ముచ్చటల్. \ \ఈ యమ యెవ్వరో దితికులేశ్వరు నమ్మినచాన నిద్దురం\ బోయెడు వేళలో మొగలిపొట్టవలెన్ శయనించియున్న ద\ బ్జాయుత ముగ్ధముగ్ధ మధురాకృతి కాదని సీతయైన నీ\ తోయజనేత్ర కాదగును దూరపుభావన చేయకున్నచో.\ \అరరే కన్నుల వ్రేలు చున్నయది దుఃఖాంభోధి నిర్మగ్నయై\ తరుణీరత్నము సీత బ్రాతియుగ నిద్రాశూన్య రక్తాక్షియై\ సరగన్ వాక్కున రామ రామ యనుచు శబ్దించుచున్ మన్మనోం\ తర జీవంబువలెన్ నిరంతర దురంత ప్రౌఢ చింతామతిన్.\ + హనుమంతుడు లంకానగరంలో సీతాన్వేషణ చేస్తున్నాడు. పుష్పకంలో, నిద్రిస్తున్న స్త్రీలు కనుపించారు. అందులో ఒక దివ్యమైన ముఖకవళికలున్న స్త్రీని చూసి, సీత అని భ్రమపడ్డాడు. ఆ తరువాత, నిదానంగా తనలో తాను తర్కించుకొంటున్నాడు.\\ " ఎవ్వరూ వంచలేని శివధనుస్సును వంచటానికి వెళ్ళి, రావణాసురుడు భంగపడ్డాడు. అప్పుడు నూత్నయవ్వనంతో ఉట్టిపడుతున్న యీ రాముడు వెళ్ళి ధనుర్భంగం చేశాడు. పరమేశ్వరుని శిష్యుడైన భార్గవరాముడి ముందు ఒక్క దశరథరాముడు తప్ప యెవరూ నిలువలేకపోయారు.\\ జానకి దృష్టిలో రావణుని పరాక్రమం తక్కువ. ఇక కార్తవీర్యార్జునుని వెయ్యి చేతులను భార్గవరాముడు తన గొడ్డలితో నరికాడు. అటువంటి పరశురాముడి ముందు నిలబడగలిగిన యీ నూత్నయవ్వనంతో వెలుగొందే రాముడిని ఏమనాలి? ఏడు తాటిచెట్లను ఒక్క బాణంతో పెకలించిన అతడి ఆ తరువాత రోజుల్లోని ముచ్చట్లను గురించి యెంతని చెప్పాలి?\\ ఈ తల్లి యెవ్వరోగాని రావణుడిని నమ్ముకొన్న స్త్రీ. నిద్రపోయేటప్పుడు మొగలిపొట్టలాగా పడుకొని ఉంది. అంత లోతుగా పరిశీలన చేయకుండా ఉంటే, పద్మాల వంటి కన్నులు కలిగిన ముగ్ధమనోహరాకృతి సీతాదేవి ఒకవేళా ఈ దివ్యస్త్రీ అయితే కావచ్చునని అనుకోవటానికి ఆస్కారం ఉంది.\\ అయ్యో ! దుఃఖసముద్రంలో మునిగిపోయి, నిద్రలేకపోవటం వల్ల కళ్ళు ఎరుపెక్కి, నిరంతరం ' రామ, రామ ' అని రామనామస్మరణ చేస్తూ, రాముడే తన హృదంతర జీవమని, దుర్భరమైన శోకంతో ఉన్న సీతమ్మ తల్లి రూపం నా కళ్ళకు కనిపిస్తూ ఉంది కదా ! "\\ హనుమంతుడు నిత్య జాగరూకుడు. బుద్ధిమదగ్రగణ్యుడు. విచక్షణాశీలి. అందువల్ల, మొదట మండోదరిని చూసి సీత అని పొరపాటుబడ్డా, వెనక్కి తిరిగి మళ్ళీ ఆలోచించుకొన్నాడు. నిరంతరం రాముని భావనలో మునిగిపోయి, దుఃఖతో ఉన్న సీతమ్మ ఈమె యెట్లా అవుతుందని విశ్లేషించుకొన్నాడు.\\ ఈ పద్యాలు శ్రీమద్రామాయణ కల్పవృక్షము, సుందర కాండము, పూర్వరాత్ర ఖండము లోనివి.

like